Raekwon - Only Built 4 Cuban Linx… Pt. II

Raekwon Only Built 4 Cuban Linx… Pt. II (Ice H2O, 2009)

1995: Το Only Built 4 Cuban Linx... κυκλοφορεί και μπαίνει μαζί με τα Enter the Wu-Tang (36 Chambers) και Liquid Swords στη λίστα των καλύτερων rap/hip-hop δίσκων που έχουν κυκλοφορήσει. Και οι τρεις δίσκοι βέβαια έχουν γίνει κλασσικοί, ενώ αποτέλεσαν τους ακρογωνιαίους λίθους της ‘αυτοκρατορίας’ των Wu Tang. Όταν λοιπόν ακούτε ότι ο Raekwon κυκλοφορεί το Only Built 4 Cuban Linx… part 2 τι σκέφτεστε? Ότι άλλος ένας καλλιτέχνης προσπαθεί να εξορκίσει τον παροπλισμό τον οποίο έχει υποστεί εξαργυρώνοντας την επιτυχία του παρελθόντος? Και εγώ το ίδιο ακριβώς σκεφτόμουν μέχρι που άκουσα τον δίσκο. Δεν πίστευα στα αυτιά μου, αλλά πραγματικά, ο κοινός τίτλος δεν έχει να κάνει με αρπακτή, απλά παρέχεται εν είδη εγγύησης. Σαν μας λέει ο Raekwon, ‘ξεχάστε τις μετριότητες που παρήγαγα τα τελευταία 10 χρόνια, αυτό εδώ έχει τη σφραγίδα του Only Build…’
Έτσι το part 2 στέκεται με χαρακτηριστική άνεση στα επίπεδα του πρώτου, με τέτοια άνεση που είναι να απορείς. Βέβαια υπάρχει και μία βασική διαφορά: στο πρώτο πίσω από την κονσόλα κάθονταν ο RZA, και μόνο αυτός. Τώρα, κάνει την παραγωγή σε 3 κομμάτια, ενώ στα υπόλοιπα βρίσκουμε, μεταξύ άλλων, παραγωγούς από τον J Dilla (φαντάζομαι αυτά τα κομμάτια υπάρχουν από το 2006…) μέχρι τον Dr Dre. Όλοι όμως ανεξαίρετος παρουσιάζουν τον καλύτερο εαυτό τους και ακολουθούν το πνεύμα που επιβάλει το Only Built… με αποτέλεσμα από τη μία να μην υπάρχει ούτε μία αδύναμη στιγμή, από την άλλη ο δίσκος να είναι συνεκτικός και δεμένος. Φυσικά, όλοι οι Wu Tang παρελαύνουν πίσω από το μικρόφωνο με τον Ghostface να έχει το σημαντικότερο ρόλο, όπως και στο πρώτο…
Ο δίσκος λοιπόν ξεκινάει με το Return of the North Star που κάνει ακόμα πιο έντονη την σύνδεση με το part 1, και από εκεί και πέρα ξεκινάει μία οργιαστική σειρά από κλασσικά Wu Tang κομμάτια. Mε καθαρά υποκειμενικά κριτήρια ξεχωρίζω το σαρωτικό House of the Flying Daggers, το Pirex Vision, το Black Mozart με το θέμα από το νονό να το οδηγεί, το Gihad, το Kiss the Ring… Αλλά δεν έχει και πολύ σημασία, ο δίσκος ακούγεται ολόκληρος, και μόνο έτσι πετυχαίνει τον σκοπό του: σκοτεινός και κινηματογραφικός, δεν δηλώνει απλά ότι υπάρχει, αλλά κάνει ξεκάθαρο ότι οι Wu Tang συνεχίζουν να αποτελούν μία βασική εναλλακτική πρόταση για το hip hop, που μάλιστα γίνεται ακόμα πιο έντονη αν το δεις σε σχέση με το σχετικά μέτριο Blueprint 3 του Jay-Z με το οποίο κυκλοφόρησε σχεδόν ταυτόχρονα.

9.0

Those will burn: House of the Flying Daggers, Pirex Vision, Black Mozart, Kiss the Ring.