Πουτανί.

Έχει πέσει δουλειά. Έχει πέσει και μια τρελή ξενέρα με τους φετινούς δίσκους που ακόμα και το πιτσφορκ δεν ξέρει σε τι βλακεία να βάλει πάνω από 8.0...Ε, τι να καθίσεις να γράψεις αλήθεια; Το "κρίμα που ήταν πουτανί" του bowie δεν είναι καθόλου άσχημο. Όπως και η συλλογή που έβγαλε. Σου δίνει την ευκολία να πάρεις μαζί σου τα καλύτερα κομμάτια και να παίζεις...και δεν πολύ πέφτεις έξω. 

Άσχετο:

Ψάχνω να βρω τον καλύτερο τρόπο να παρακολουθώ την ελληνική σκηνή περισσότερο. Βασικά να το διορθώσω, ψάχνω να βρω ένα τρόπο να με (ξανα) εντυπωσιάσει (ξανά) η ελληνική σκηνή. Βαρέθηκα να παρακολουθω κάτι που πήγε να υπάρξει και ξαφνικά, στα μάτια μου σταμάτησε. Ναι, ξέρω. Αν κάποιος έμπαινε στο κόπο να αφήσει ένα ρημαδοκόμεντ από κάτω, θα μου αράδιαζε καμια 6αριά-7αριά φετινούς δίσκους που έσκησαν, γάμησαν κτλπ κτλπ...αλλά μπαα...

Να γράψω σήμερα για μουσική, δεν ήθελα. Το βιντεάκι, που δυστυχώς πρέπει να το δεις από το tube ήθελα να αφήσω...όσο το ακούω περισσότερο από τη μέρα που βγήκε τόσο περισσότερο μου αρέσει...το sue που είναι στη συλλογή από την άλλη, με αφήνει αδιάφορο...

Α, άκουσα και τους floyd. Και θα προτιμούσα να είχα μείνει στο division bells. Να μην είχα μάθει για τον καινούργιο δίσκο, να μην τον είχα κατεβάσει-βάλει να παίξει- να μην είχα τώρα την διάθεση να τον ξεχάσω. Μιλάμε να τον ξεχάσω όμως. 

Σήμερα κατέβασα και τον καινούργιο πουαρό. Τον ήρωα της αγκάθας ντε. Ναι, ναι...σα το περσινό (ή προπέρσινο) καινούργιο σέρλοκ. Δε μονογκραμ μερντερς και ετοιμάζομαι να πορωθώ.
Τελικά τι ήθελα να πω δεν θυμάμαι.  Α ναι...το Hypnotized των dream police θα μπορούσε να είναι καλός δίσκος. Αλλά δεν είναι.
Αυτό.