Monday, January 20, 2014

Death of Lovers - Buried Under a World of Roses EP


Death of Lovers
Buried Under a World of Roses EP
(Deathwish Inc, 2013)

Είναι μέρες που (ανά)ζητάω την μαυρίλα.
Που χωρίς κανένα λόγο πιάνω τον εαυτό μου μέσα στη μιζέρια, την κούραση και τον φόβο.
Τελευταία, αν και αυτές οι μέρες είναι όλο και λιγότερες, έχω ξαναπέσει με τα μούτρα σε αυτό το καζάνι του post punk, dark wave που άκουγα μικρός...είτε με συγκροτήματα τωρινά όπως οι savages, οι girls names (έρχονται πάλι για να φχαριστηθούμε ιρλανδικές postpunkιές)...οι hunt, cold cave κτλπ κτλπ είτε με 80λες...και πρόσφατα με τους Death of Lovers. Αν με ρωτούσε κάποιος αν έχουν κάτι ιδιαίτερο και πρέπει να τους ακούσει θα απαντούσα αρνητικά. Όχι.
Και ναι....περισσότερο κάποιος θα τους χαρακτήριζε shoegaze μπάντα...
ναι?
Κι όμως το buried under a world of roses κουβαλάει μαζί του τις shoegaze επηρροές των μελών του σε ένα post punk σύνολο κάνοντας το τελικό αποτέλεσμα πανέμορφο και συνάμα σύγχρονο.
Το cold heaven είναι ένα κολασμένο κομμάτι με ένταση και κιθάρες να τα σηκώνουν όλα στο διάβα τους..
To shaken το καλύτερο κομμάτι του δίσκου σέρνεται αργά προς τη κόλαση...κρυσταλιασμένες κιθάρες και στίχοι να έρχονται από το πουθενά...
Το ομώνυμο κομμάτι πατάει μεταξύ του 1984 και του 2014...κουβαλάει μέσα του μια στροφή που με βρίσκει απόλυτα ταυτισμένο και έτσι μπαίνει στο repeat ξανά και ξανά..
Το EP κλείνει με το the blue of noon, που καταφέρνει να σε φέρει σε μια ηρεμία για να πάρεις μια ανάσα και να ξαναμπεις σε αυτό το κύκλο.

Λιγότερο από 19 λεπτά και νοιώθεις πως χρειάζεσαι κι άλλο..και αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα του ep...ότι δεν υπάρχει συνέχεια σε ένα πολύ καλό intro. Τα 4 κομμάτια του, το ένα καλύτερο από το άλλο πατάνε συνεχώς μια διαχωριστική γραμμή. Άλλοτε είναι της διάθεσης, άλλοτε είναι της ίδιας της μουσικής.


8.5

Those will burn: shaken, cold heaven, buried under a world of roses, the blue of noon




2 comments:

  1. Αυτές οι μαυρίλες και οι μιζέριες που έρχονται σχεδόν απο το πουθενά είναι οι πιο εκνευριστηκές, από την αλλή είναι οι μοναδικές που μπορεί κανείς να ευχαριστηθεί μπομπίερ. Κι εγώ σε μια τέτοια φάση είμαι και ακούω πολύ ποστ πανκ και περιμένω πως και πως τους γκερλς νεημς και λίγο έχω αρχίσει και γουστάρω με την κατάσταση. Ωραίοι οι death lovers, δε τους ήξερα!
    γιαννίτσα

    ReplyDelete
  2. παρατεταμένη μαυρίλα...αλλά έχει και τα καλά της...θα είναι σούπερ πιστεύω girls names...θα φχαριστηθούμε "ιρλανδία"...

    ReplyDelete