the best of 2013 | music.stalker

Έχουν πλάκα αυτές οι λίστες... Να τις φτιάχνεις, να τις διαβάζεις, να τις θυμάσαι πάλι μετά από χρόνια... Σε φάση, να λες, “πω, είχα πήξει στο hip-hop τότε”, ή “τι (κατa)πληκτικά που πέρασε εκείνη η χρονιά”. Η φετινή χρονιά όμως, είχε τόσο μουσική που θες πολλές λίστες για να την περιγράψεις. Εγώ κατέληξα με αυτή κάπου τέλος Νοεμβρίου μετά από πολλές αλλαγές και την άφησα έτσι μέχρι σήμερα. Δεν είναι τόσο προσωπική όσο θα ήθελα, γιατί και καλά προσπάθησα να χωρέσω τα καλύτερα. Όλα όσα μπήκαν μέσα βέβαια, τα αγάπησα ιδιαίτερα για διαφορετικούς κάθε φορά λόγους. Αλλά είχε τόσους δίσκους που θα ήθελα να γράψω ή να βάλω σε λίστες την χρονιά που φεύγει, που είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψω...

Προς το παρόν θα δώσω την εικοσάδα, μαζί με τα artworks γιατί είναι κρίμα να χάσω την ευκαιρία να δω όλα τα εξώφυλλα μαζεμένα. + αποσπάσματα από τα reviews.

20  Girls Names - New Life "Στο Pittura Infamante (ίσως το κορυφαίο τους κομμάτι ever..) μεταφέρεσαι από το 70 στο 80 και από το λονδίνο στο νορθαμπτον και στο μαντσεστερ με κάθε αλλαγή νότας."

19  Tricky - False Idols "Tribal Drums και Does it, δείχνουν πως η επιστροφή στις ρίζες του, ήταν το καλύτερο πράγμα για εκείνον. Ρημαγμένο μπάσο, και ψιθυροι μέχρι τα ουράνια.."

18  Kanye West - Yeezus "Στρέφεται στα beats του Σικάγο για έμπνευση, τα οποία όμως δεν διστάζει να τα εμπλουτίσει - με μινιμαλιστικό τρόπο πάντα! - με ο,τιδήποτε περνάει από το μυαλό του, από ηλεκτρικές κιθάρες και το απαραίτητο autotune μέχρι progressive rock."

17  Pop.1280 - Imps of Perversion    "...τα αυτιά σου βουίζουν ακόμα, το στομάχι σου κουνιέται ακόμα στις συχνότητες που όρισαν οι καλά δουλεμένες μπασογραμμές, το μυαλό στροβιλίζεται όπως και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ενώ το αλκοόλ ρέει άφθονο μέσα και έξω από τον οργανισμό σου."

16  Woodkid - The Golden Age "Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα περιγράφεται αυτό που συμβαίνει στον δίσκο. Μάλλον πρόκειται γι' αυτούς τους δίσκους που δεν αλλάζουν και πολύ με τις ακροάσεις. Είναι μάλλον περισσότερο θέμα του αν θα σου κάνει το κλικ από την αρχή."

15  Danny Brown - Old "Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η ανομοιογένεια που διέπει τον δίσκο είναι το βασικό συνθετικό συστατικό του. Όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος ο DB, ο δίσκος αποτελεί μια αναφορά στο ίδιο το hip-hop -και την μουσική εξέλιξη του ίδιου του καλλιτέχνη να προσθέσω εγώ-."

14  Autre ne Veut - Anxiety "Κάτι ανάμεσα στους Gang gang dance, τους Animal Collective (σε ένα λιγότερο φανερό επίπεδο), το witchhouse, με r'n'b φωνητικά που σε σημεία θυμίζει Prince και σε άλλα David DeFeis (?) και παίζει τα πιο κολλητικά hooks που έχω ακούσει ποτέ."

13  Arctic Monkeys - AM "Έδω τα ακούμε όλα... black sabbath (ναι ναι είναι ένα μικρό ριφάκι απο το war pigs), QoTSA, beatles, Last Shadow puppets, Pulp κι όλη την αγγλουριά που κουβαλάνε μαζί τους."

12  QOTSA - ...like clockwork "Τα ριφς είναι πιο έξυπνα και λιγότερο επιθετικά Οι μελωδίες και τα διάφορα σόλο, παραμένουν σκονισμένα αλλά μοιάζουν περισσότερο με το γιατρό στο django παρά σα τον ίδιο το django. Η μπύρα παραμένει παγωμένη, μόνο που τη συνοδεύει ένα bourbon."

11  Vista Chino - ...like clockwork "Είπαμε να περιμένεις καλό δίσκο αλλά αυτό παρά πάει. Τόσο απλό και ξεγυμνωμένο που πολύ απλά δεν μπορεί να περιγραφεί. ...  Οκ, βρισκόμαστε στην έρημο ακόμα, μία μυστηριώδη ατμόσφαιρά, έχει βραδιάσει πλέον, και να σου το Dark and Lonely, και άλλα riffs, κι άλλη σκόνη."

10  M.I.A. - Matangi "Ένα συνονθύλευμα ηχοτόπων (πάντα μ' άρεσε αυτή η λέξη, και πρώτη φορά νιώθω να ταιριάζει κάπου) , τεχνικών, ρυθμών και συναισθημάτων. Από αναφορές στο Bollywood, ηλεκτρονικούς ήχους αλά Gang Gang Dance (ειδικά στο atTENTion), άφρο πανκ, ραππάρισμα, βρετανική nu rave και το πανηγύρι συνεχίζεται"

09  Sigur Ros - Kveikur "Λέω επίσης ότι είναι ονειρικός, ατμοσφαιρικός, εσωστρεφής, συναρπαστικός, με γαμάτες κιθάρες, με γαμάτα ισλανδικά φωνητικά, με γαμάτα πιάνα, με γαμάτα ντραμς, δυνατός, μελαγχολικός, ρυθμικός, πιο συναυλιακός απ' ό,τι θα περίμενε κανείς and the list goes on..."

08  Darkside - Psychic "Δεν ξέρω πως μπορώ να περιγράψω καλύτερα ένα δίσκο, όταν η μουσική που παίζει είναι αρκετά ξένη προς εμένα..Και με τραβάει κολασμένα. Σε ένα κλαμπ τόσο σικάτο, που όταν αρχίζουμε να ξερνάμε τις μπύρες και τα μπερμπόνια γίνεται όλο και καλύτερο.Και μεγαλώνει. Και γίνεται πιο τραχύ...και νοιώθεις το βελούδο να σε τσιμπάει.Να σε αγκυλώνει."

07  Παύλος Παυλίδης και B Movies- Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί "Ο παυλίδης καταφέρνει να ζει/δημιουργέι μέσα στις πάυσεις κάθε βιαστικής πόλης. Οι στίχοι του λοιπόν, είναι κομμάτια αυτών των παύσεων. Είναι τα σταματήματα εκείνα που κάνουμε για να νοίωσουμε. Οι ιστορίες που έχουν συμβεί έιναι ιστορίες που διαρκούν λίγο. Οσο μια φωτογραφία..."

06  Mical Cronin - MCII "Εκεί νομίζω κυμαίνεται και η διάθεση του δίσκου. Ανάμεσα στην λιακάδα και τη συννεφιά. Δεν μας μιλάει για βροχή ή άλλα πιο ακραία καιρικά φαινόμενα. Αναλογικά λοιπόν αναφέρεται στις μικρές στιγμές μια καθημερινότητας, κάτι που μόνο ενισχύει το προσωπικό ύφος του δίσκου σαν ένα ημερολόγιο που ο καλλιτέχνης μοιράζεται μαζί μας."

05  B.R.M.C. - specter at the feast "Ακολουθούν τα Returning και Lullaby δίνοντας την εντύπωση πως το συγκρότημα σίγουρα έχει μαλακώσει ώσπου μπαίνει το μπάσο του Hate the Τaste και αρχίζεις να κουνάς το πόδι ρυθμικά όπως έκανες καμια 10αρια χρόνια πίσω όταν άκουγε δίσκο τους, τραγουδώντας μαζί τους το ρεφρεν."

04  Nick Cave and the Bad Seeds - Push the sky away "Είναι τέτοια η οικειότητα που έχεις με αυτά που ακούς και με την φωνή του cave που μπορεί να παίζει συνέχεια στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στο δρόμο συνυπάρχοντας με την καθημερινότητα χωρίς καμία ασυμβατότητα."

03  Κόρρε Ύδρο - απλές ασκήσεις στον υπαρξισμό

"Είναι γαμώτο ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ και στοιχειώνει σιγά σιγά, τα βράδια, τα κακοξυπνημένα πρωινά.

Γίνεται μια εμμονική συνήθεια όπως ακριβώς και οι παλιότεροι δίσκοι... γιατί είναι πανέμορφος.

είναι άνοιξη.."

02  Earl Sweatshirt. - Doris "Είναι καθόλα διαφορετικός από τους υπόλοιπους δίσκους που κυκλοφορούν στο είδος του. Αν ψάχνετε hip-hop δυναμίτες για να ξεσηκώσουν το πάρτυ, δεν θα τους βρείτε εδώ. Ίσως η φάση να είναι πιο κοντά σε ποιητική απαγγελία. Όταν λοιπόν το μυαλό απεμπλακεί από την αναζήτηση των κλασσικών μοτίβων και μετά τον κατάλληλο αριθμό ακροάσεων νιώσει την ατμόσφαιρα που δημιουργεί η λυρική απαγγελία και η τζαζ αισθητική, δεν σου μένει παρά να βγάλεις το καπέλο που δεν φοράς στον πιτσιρικά."

01  Savages - Silence Yourself "Η λέξη που χρειαζόμαστε εδώ είναι ο ίλιγγος. Μια δίνη που σε τραβάει προς τα μέσα, και εσύ το μόνο που κάνεις είναι να ταρακουνάς όλο σου το σώμα, αλλά μάταια... Οι ορμόνες που απελευθερώνονται από την σωματική κίνηση ενισχύουν την ζαλάδα και την θολούρα που κατακλύζουν το μυαλό σου , την ώρα που τα riffs σαν κύματα σκάνε πάνω στο εκστασιασμένο κορμί σου. Το σώμα πέφτει προς τα κάτω, ενώ ο νους σηκώνεται προς την αντίθετη κατεύθυνση... Αδυνατούν να συνδυαστούν, λειτουργούν αυτόνομα. Το μόνο που μένει όταν ξυπνήσεις από το όνειρο που είδες και ανακτήσεις τις αισθήσεις και την αντίληψή σου, είναι ότι μόλις βίωσες τη μουσική νιρβάνα. Και βλέπεις το ρολογάκι στην κάτω δεξιά γωνία των Windows και γράφει 2013. Και τσεκάρεις τον δίσκο μήπως ήταν ξεχασμένος σε κανένα ντουλάπι και τον βρήκες τυχαία φέτος, και γράφει 2013. Και απορείς..."