Friday, July 22, 2011

Wu Lyf - Go Tell Fire To The Mountain

Wu Lyf

Go Tell Fire To The Mountain

(L Y F, 2011)


Έκαναν τα πάντα πριν βγάλουν δίσκο για να γίνουν καλτ και μπορώ να φανταστώ από διάφορα που διάβασα για αυτούς ότι τα κατάφεραν.

Το όνομα τους σε ανάπτυγμα είναι το World Unite! Lucifer Youth Foundation και για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου από νωρίς νομίζω πως ο δίσκος γαμάει. Απλά και ξάστερα.

Περιέχει 10 indie κομμάτια (μετά από καιρό νομίζω ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς υπερβολές και παρατυπίες) όπου νοιώθεις ότι ακούς ένα πάντρεμα των arcade fire, του joe cocker (του Woodstock), των vampire weekend, των modest mouse σε μικρές δόσεις όμως ικανές να κρατούν την ισορροπία. Η φωνή του Ellery Roberts δοτική, εκωφαντικά πειραματική φαίνεται να κρατά το ρυθμό απέναντι σε ρυθμικά τύμπανα και κιθάρες που ακούγονται μέσα από μακρινά δωμάτια..
Οι στίχοι τους μου θυμίζουν nick cave (ξέρω ακούγεται υπερβολικό) έχουν όμως μια νεορεαλιστική αμεσότητα (ελπίζω να χρησιμοποιώ σωστό όρο) που περιβάλλεται από κάποιου τύπου "γοτθική" πραγματικότητα (νομίζω ότι μετά από αυτή τη πρόταση σα να ζαλίζομαι).
Ο δίσκος είναι ρομαντικός, καλά δομημένος και αντανακλά τις αναζητήσεις μιας γενιάς που θεωρείται κι αυτή χαμένη. Γνωρίζει όμως πολύ καλά τις δυνατότητες της και πόσο ευαίσθητη είναι. Ο δίσκος αυτός φαντάζει το απόλυτο soundtrack για μια τέτοια γενιά.

αιχμηρές στακάτες κιθάρες, "postrock" αισθητική (πχ such a sad puppy dog), μεθυστικές αλλά καλά κρυμμένες μπασογραμμές, τύμπανα που ξεφεύγουν και μια φωνή που σε ξεσκίζει...σπαρακτική, δυναμική, αναγνωρίσιμη.

το μαντσεστερ αναβιώνει δείχνοντας τα δύο του δάχτυλα στο κόσμο. αναβιώνει δημιουργώντας ένα "hype" που για πρώτη φορά το αξίζει. Η έκπληξη μου είναι η ίδια που ένοιωσα με το Funeral(τόσο POPular μα τόσο προσωπικός).




9.5

Those will burn:cave song, We Bros, Spitting Blood, Heavy Pop

2 comments:

  1. Οπως τα λες... Η μουσική μοιάζει οικεία, και η σπαραχτική φωνή του Ellery Roberts μοιάζει να δένει με αυτή μετά από μερικά ακούσματα... Εγώ πρώτη φορά ασχολήθηκα με αυτούς με αυτόν τον δίσκο αφού γνώρισε καλές κριτικές. Πάντως όλη η ιστορία της μη δημοσιότητας δείχνει να τους έκανε καλό και νομίζω ότι πρόκειται για πολύ μεστή δουλειά από την μουσική και τους στίχους μέχρι το artwork και την προώθηση της δουλειάς τους...

    ReplyDelete
  2. Από τους λίγους που έχω ακούσει να συμφωνούν...νομίζω ότι κολλάμε σε ταμπέλες (hype πχ) που μας κάνουν διστακτικούς στην ακρόαση...περιμένω να έρθει το cd για να το δω σε σύνολο..

    ReplyDelete