Monday, August 31, 2009

Florence and the machine - Lungs


Florence and the machine

Lungs

(Island,2009)






Από τις πρώτες ακροάσεις του Lungs σκεπτόμουν το εξής: με το “Dog days” και το “Kiss with a fist” ως πρόδρομο του Lungs υπήρξε μια ελπιδοφόρα υποψία ότι ο δίσκος θα είναι κάτι το πολύ ιδιαίτερο, τελικά το σύνολο δεν υπήρξε και τόσο αντάξιο των προσδοκιών μου. Και αυτή ήταν μια άποψη που συμμεριστήκαν αρκετοί πρώιμοι φαν της κοκκινομάλλας (χωρίς εγώ να υπάγομαι σ’ αυτή τη κατηγορία). Περίμενα τον bombier να ασχοληθεί με αυτό το πόστ αλλά δεν ανέβασε ποτέ κάτι μετά τη κυκλοφορία του άλμπουμ και έτσι άδραξα την ευκαιρία. Ίσως να ήταν ένας από αυτούς που απογοητεύτηκαν με το τελικό αποτέλεσμα. Από τη μία είναι κακό να μας δημιουργούνται υψηλές προσδοκίες για τον καλλιτέχνη πριν αυτός μας παραδώσει το έργο του ολοκληρωμένο, κάποιες φορές το αποτέλεσμα είναι αποκαρδιωτικό. Συνήθως ξενερώνουμε κατηγορώντας τον άδικα, παρασυρόμενοι από το hype, τις φυλλάδες αλλά και τα blogs. Από την άλλη, τις περισσότερες φορές ο ίδιος ο καλλιτέχνης τροφοδοτεί το hype και «ενθαρρύνει» αυτή τη προσμονή. Στη περίπτωση της Florence βέβαια η αρτίστα κράτησε αξιοπρεπής στάση και ενστερνίστηκε το ρητό «I’m all about music». Γιατί, τι είναι ο καλλιτέχνης του hype πέρα από το πουτανάκι συγκεκριμένων ΜΜΕ?

Παρόλα αυτά το Lungs δεν περνά καθόλου μα καθόλου απαρατήρητο και αν εξαιρέσεις το φωνακλάδικο - όνομα και πράμα “Howl” και το «τραβηγμένο» “I’m not calling you a liar”, όλα τα κομμάτια του άλμπουμ έχουν λόγο ύπαρξης (ακόμα και το “Kiss with a fist” που είναι χωμένο «σα τη μύγα μες στο γάλα»). Δεν είναι δα και όλα τους απογειωτικά, αλλά διαθέτουν αναμφισβήτητα μια αξιοπρέπεια και μια κρυμμένη υπόσχεση ότι η δημιουργός τους είναι ικανή να κάνει κάποια στιγμή την υπέρβαση. Συγκεκριμένα όμως περιέχει τέσσερα πραγματικά αξιοσημείωτα διαμάντια. Πρώτο απ’ όλα το “Dog days are over”. Δεν θα σταθώ όμως στο κομμάτι αυτό, το έχουμε ακούσει αρκετά και έχουμε βγάλει τα συμπεράσματα μας. Θα πω μονό πως ήταν η αίτια για να πάρουμε την Florence πραγματικά στα σοβαρά. Το “Rabbit heart (raise it up)” μας έδωσε ένα καινούριο δεδομένο μιας πιο disco προσέγγισης των συνθέσεων της (εκεί εξηγείτε και η διασκευή του “You got the love” στο τέλος του δίσκου) και περιέχει ένα πολύ δυναμικό και αξιομνημόνευτο ρεφρέν (και όχι μόνο) και αποτελεί τη καταλληλότερη επιλογή για τρίτο cd single, όπως και έγινε, ενώ έχει καταλάβει επάξια, περίοπτη θέση στα airplays των (εναλλακτικών) ραδιοφωνικών σταθμών της χώρας. Το lo-fi μανκικό “Kiss with a fist” μπορεί να μη δένει απόλυτα με το σύνολο του Lungs αλλά είναι μια κομματάρα που δε θα μπορούσε να παραλειφτεί. Θυμηθείτε οι Foals έχασαν πόντους που άφησαν εκτός δίσκου κομμάτια όπως το “Hummer”. Το “Girl with one eye” είναι το αγαπημένο μου. Απλό, λιτό, χωρίς πολλά χααααα, χα και αααααα από το λαρύγγι της Florence, είναι ένα σύγχρονο blues τραγούδι. Last but not least, το τελετουργικό “Blinding” δεν έχω κάποιες λέξεις να το περιγράψω, το θεωρώ απλά υπέροχο. Κατά τα άλλα δεν είναι διόλου ενοχλητικό ότι «προδίδει» αρκετά συχνά τις επιρροές της, άλλοτε Pj Harvey, Kt Tunstall, άλλοτε Tori Amos, Sarah Machlachlan και φυσικά Kate Bush (αν και στον σχετικό φετινό διαγωνισμό για την καλύτερη αναβίωση της Bush επικράτησε η Bat for lashes).

Το πρόβλημα με το ντεμπούτο της Florence Welch έγκειται ξεκάθαρα στη παραγωγή του James Ford τον οποίο μέχρι πρόσφατα χαρακτηρίζαμε δικαίως ως τον καλύτερο παραγωγό στην indie πιάτσα. Είναι ολοφάνερο πως το έχει παρακάνει κάπως με τη παραγωγή. Δεν είναι η δουλειά μου αλλά ίσως μια πιο απλή, λιγότερο «επική» προσέγγιση των κομματιών να λειτουργούσε αποδοτικότερα. Μου δίνεται η εντύπωση πως η Florence ξελαρυγγιάζεται κατά τη διάρκεια του Lungs, όχι για να το παίξει φωνάρα αλλά για να καταφέρει να ακουστεί κάπως επάνω από αυτόν τον υπερβολικά εμπλουτισμένο ήχο. Η προσέγγιση του Ford στα τραγούδια του δίσκου με παραπέμπει κατά ένα ανεξήγητο λόγο σε κάτι που είχα διαβάσει για την χαβανέζικη γλώσσα που μπορούσε να ονομάσει ένα ψάρι «χουμουχουμουνουκουνουκουαπουα» κι ένα πουλί «ο-ο» αδιαφορώντας αν το πουλί είναι μεγαλύτερο από το ψάρι.

7.8

Those will burn: Η παραπάνω τετράδα.



3 comments:

  1. Ama sou pw pws den exw prolavei na to akousw akoma..???ntrepomai..xexe

    ReplyDelete
  2. η πιο καίρια κριτική που έχω διαβάσει για το Lungs! συγχαρητήρια!
    μοναδική μου σημείωση: νομίζω ότι στο διαγωνισμό για τη νέα Kate Bush θα έπρεπε να δώσεις και μια καλή απόδοση (γύρω στο 1.50 θα την έπαιζα) στην Marina and the Diamonds.
    baci

    ReplyDelete